Poziomy i sekwencje Fibonacciego stanowią powszechnie stosowaną na rynkach finansowych metodę analizy ruchów cen aktywów. W przeciwieństwie do mistycznych formuł lub nieodłącznych wzorców rynkowych, analiza Fibonacciego jest narzędziem opartym na zasadach matematycznych. Jego popularność wynika z jego szerokiego przyjęcia wśród traderów, podobnie jak inne popularne wskaźniki.

Poziomy Fibonacciego obejmują zniesienia i rozszerzenia. Poziomy zniesienia są stosowane po nowym maksimum w trendzie wzrostowym lub nowym minimum w trendzie spadkowym, sygnalizując potencjalne tymczasowe zatrzymanie trendu. Poziomy te, m.in. 0,236, 0,382, 0,500, 0,618 i 0,764, obserwujemy podczas konsolidacji lub korekt rynkowych.

I odwrotnie, poziomy rozszerzenia służą do prognozowania kontynuacji trendu. Ceny rynkowe mogą skorygować się do poziomów zniesienia Fibonacciego, zanim wznowią kurs w kierunku panującego trendu lub kontynuować bez zniesienia.

Podobnie jak w przypadku złotego podziału, nie ma uniwersalnego prawa regulującego współczynniki Fibonacciego. Są to jedynie odkrycia matematyczne przyjęte przez traderów ze względu na ich postrzegane znaczenie.

Traderzy na całym świecie są zaintrygowani mocą predykcyjną przypisaną współczynnikom Fibonacciego. Ich globalne zastosowanie, w tym wśród profesjonalnych traderów, przyczynia się do ich efektywności w analizie rynku.

Korzystanie z kalkulatora poziomów Fibonacciego polega na symulowaniu kierunków trendu (trend wzrostowy lub spadkowy) i wprowadzaniu najniższych i najwyższych cen aktywów w celu obliczenia poziomów zniesienia. Wyniki zazwyczaj przedstawiają poziomy zniesienia przy kluczowych współczynnikach Fibonacciego (23,6%, 38,2%, 50%, 61,8% i 78,6%). Kalkulator może również prognozować poziomy rozszerzenia, wprowadzając cenę końcową, zapewniając maksymalnie sześć możliwych poziomów projekcji.